Πότε θα κάμει ξαστεριά (Grèce - Crète)

Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες νά 'ναι στους Tροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θέ μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θέ μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα !
Πάρθηκεν από Μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι τό 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτά δι κι όλη η Άβυσσος.
Θέ μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θέ μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση !
Σάλεψε σαν το σπέρμα σε μήτρα σκοτεινή
Το φοβερό της μνήμης έντομο μες τη γη
Κι όπως δαγκώνει αράχνη δάγκωσε το φως
Έλαμψαν οι γιαλοί κι όλο το πέλαγος.
Θέ μου Πρωτομάστορα μ΄έζωσες τις ακρογιαλές
Θέ μου Πρωτομάστορα στα βουνά με θεμέλιωσες !

[ɛna tɔ ʜɛliðɔni ki i aniksi akrivi
ɕja na ɕipisi ɔ iʎɔs θɛli ðuʎa pɔli
θɛli nɛkri ʜiʎaðɛs na' nɛ stus trɔʜus
θɛli ki i zɔndani na ðinun tɔ ɛma tus
θɛ mu prɔtɔmastɔra m'ɛʜtisɛs mɛsa sta vuna
θɛ mu prɔtɔmastɔra m'ɛklisɛs mɛs sti θalasa
parθikɛn apɔ maʀus tɔ sɔma tu maɕju
tɔ 'ʜunɛ θapsi s'ɛna mnima tu pɛlaʀu
s'ɛna vaθi piʀaði tɔ' ʜunɛ klistɔ
mirisɛ tɔ skɔta ði ki ɔli i avisɔs
θɛ mu prɔtɔmastɔra mɛsa stis pasʜaʎɛs kɛ si
θɛ mu prɔtɔmastɔra mirisɛs tin anastasi
salɛpsɛ san tɔ spɛrma sɛ mitra skɔtini
tɔ fɔvɛrɔ tis mnimis ɛndɔmɔ mɛs ti ɕi
ki ɔpɔs ðaŋɔni araʜni ðaŋɔsɛ tɔ fɔs
ɛlampsan i ɕjali ki ɔlɔ tɔ pɛlaʀɔs
θɛ mu prɔtɔmastɔra m'ɛzɔsɛs tis akrɔɕjalɛs
θɛ mu prɔtɔmastɔra sta vuna mɛ θɛmɛljɔsɛs]

(Une hirondelle seule et le printemps à son heure, pour que le soleil revienne il faut
beaucoup de labeur, il faut des morts par milliers à pousser à la Roue, il faut, aussi, que
les vivants donnent leur sang, mon Dieu, Maître d'oeuvre tu m'as érigé dans les
montagnes, mon Dieu, Maître d'oeuvre tu m'as enclos dans la mer ! Les Mages ont
emporté le corps du mois de mai, ils l'ont enseveli dans une tombe marine, en un puits
profond ils l'ont reclus, l'obscurité s'en est embaumée et toute entière l'Abysse, mon
Dieu, Maître d'oeuvre au milieu des fleurs pascales, Toi aussi, mon Dieu, Maître
d'oeuvre tu as aspiré la Résurrection ! Comme la semence s'est mue dans une sombre
matrice, l'effroi de la mémoire l'insecte dans la terre qui, comme mord l'araignée, a
mordu la lumière, les rives en furent illuminées et toute la mer, mon Dieu, Maître
d'oeuvre tu m'as ceint de rivages, mon Dieu, Maître d'oeuvre tu m'as érigé dans les
montagnes)

Тих бял Дунав се вълнува,

Весело шуми

И Радецки гордо плува

По златни вълни.

Но кога се там съзирва

Козлодуйски бряг,

В парахода рог изсвирва,

Развя се байряк.

Млади български юнаци

Явяват се там,

На чела им левски знаци,

В очите им плам.

Гордо Ботев там застана

Младият им вожд –

Па си дума капитану,

С гол в ръката нож :

"Аз съм български войвода,

Момци ми са тез;

Ний летиме за свобода,

Кръв да леем днес.

Ний летиме на България

Помощ да дадем

И от тежка тирания

Да я отървем"

[tiʜ bjaʊ dunaf sɛ vœʊnuva]

[vɛsɛlɔ ʃumi]

[i radɛtski gɔrdɔ pluva]

[po zlatni vœʊni]

[nɔ kɔga sɛ tam sœzirva]

[kɔzlɔdujski brjak]

[f paraʜɔda rɔk isvirva]

rasfja sɛ bajrjak]

[mladi bœʊgarski junatsi]

[jafjavat sɛ tam]

[na ʧɛla im lɛfski znatsi]

[f ɔʧitɛ im plam]

[gɔrdɔ bɔtɛf tam zastana]

[mladjat im vɔʃt]

[pa si duma kapitanu]

[s gɔʊ f rœkata nɔʃ]

[as sœm bœʊgarski vɔjvɔda]

[mɔmtsi mi sa tɛs]

[nij lɛtimɛ za svɔbɔda]

[krœf da lɛːm dnɛs]

[nij lɛtimɛ na bœʊgarja]

[pɔmɔʃt da dadɛm]

[i ɔt tɛʃka tiraɲa]

[da ja otœrvɛm]

(Vois le Danube lisse et luisant, levant des ondulations gaies, et Radetzky qui fume fièrement, à travers les vagues d'or. Mais quand Kozlodouitvo est aperçu, et le rivage montre, sur le navire un drapeau est hissé, et un clairon sonne. Un corps de jeunes Bulgares, sur le pont, apparaissent, insignes du lion sur leurs fronts, yeux flamboyants et clairs. Et devant ces guerriers fièrement, voir leur position de leader, et s'adresser au capitaine à haute voix, avec une épée à la main : "Je suis le leader bulgare, des hommes que tu vois, et nous allons verser notre sang, ainsi, les gens peuvent être libres. Nous nous précipitons vers la Bulgarie, nous lui apportons de l'aide : nous vaincrons le tyran là-bas, et mettre fin à ses souffrances »)

(See the Danube smooth and gleaming, raising ripples gay, and Radetzky proudly steaming, through the golden waves. But when Kozlodoui is sighted and the shoreline shows, on the ship a flag is hoisted and a bugle blows. Young Bulgarians in a body, on the deck appear, Lion-badges on their foreheads, eyes ablaze and clear. And before these warriors proudly, see their leader stand and address the captain loudly with a sword in hand : “I am the Bulgarian leader of the men you see, and we go to shed our blood, so people may be free. we are hasting to Bulgaria, aid to her we bring : we'll defeat the tyrant there, and end her suffering”)