Τρεις μέρες χώ, τρεις μέρες χώρισα από σένα
τρεις νύχτες μέ, τρεις νύχτες μένω μοναχή,
σαν τα βουνά που στέκουν τώρα δακρυσμένα
όταν τα βρέ, όταν τα βρέχουν οι ουρανοί.
Διώξε τη λύπη, παλληκάρι
πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι.
Πώς να βγω και, πώς να βγω και να περπατήσω
τα λόγια του, τα λόγια του να θυμηθώ;
με το φεγγάρι πώς, αχ πώς να τραγουδήσω
με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ;
Διώξε τη λύπη, παλληκάρι
πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι.
[tris mɛrɛs xɔ tris mɛrɛs xɔrisa apɔ sɛna]
[tris nixtɛs mɛ tris nixtɛs mɛnɔ mɔnaxi]
[san ta vuna pu stɛkun tɔra ðakrismɛna]
[ɔtan ta vrɛ ɔtan ta vrɛxun i urani]
[ðjɔksɛ ti lipi palikari]
[pamɛ mja vɔlta stɔ fɛŋari]
[pɔs na vʀɔ kɛ pɔs na vʀɔ kɛ na pɛrpatisɔ]
[ta lɔɕja tu ta lɔɕja tu na θimiθɔ]
[mɛ tɔ fɛŋari pɔs ax pɔs na traʀuðisɔ]
[mɛ tɔ fɛŋari pɔs na pariʀɔriθɔ]
[ðjɔksɛ ti lipi palikari]
[pamɛ mja vɔlta stɔ fɛŋari]
(Trois jours, trois jours que je me suis séparé de toi, trois nuits, trois nuits que je demeure seule, comme les montagnes [variante : les oiseaux] qui se tiennent dressées en pleurs lorsque les cieux, lorsque les cieux pleuvent sur elles. Chasse ton chagrin, jeune homme, allons faire un tour à la lune. Comment vais-je, comment vais-je sortir me promener, de ses paroles, de ses paroles me souvenir ? Avec la lune, comment, ah comment vais-je chanter ? Avec la lune comment vais-je me consoler ?)
(Three days, three days that I parted from you, three nights, three nights that I remain alone, like the mountains [variant: the birds] which stand erect in tears when the heavens, when the heavens rain on them. Cast away your sorrow, young man, let's take a walk to the moon. How am I, how am I going to go out for a walk, his words, his words remember ? With the moon, how, ah how am I going to sing ? How am I going to console myself with the moon ?)