Ο μέτοικος (Melina Mercouri - Grèce)

jan_jo Par Le 08/10/2019

Grece

 

Σαν σύννεφο απ’ τον καιρό

Μονάχο μες τον ουρανό

Πήρα παιδί τους δρόμους

Περπάτησα όλη τη γη

Μ’ ένα τραγούδι στην καρδιά

Και τη βροχή στους ώμους

Μ’ αυτά τα χέρια σαν φτερά

Που δεν εγνώρισαν χαρά

Πάλεψα με το κύμα

Κι είχα βαθιά μου μια πληγή

Αγάπη που δε βρήκε γη

Χαμένη μες το κρίμα

Με πρόσωπο τόσο πικρό

Από τον ήλιο το σκληρό

Χάθηκα μες τη νύχτα

Κι ο έρωτας με πήγε κει

Που `χα στα χείλη το φιλί

Μα συντροφιά δεν είχα

Με την καρδιά μου μια πληγή

Περπάτησα σ’ αυτή τη γη

Που είχα να τη ζήσω

Μα μου τα πήρανε μαζί

Το όνειρο και την αυγή

Και φεύγω πριν αρχίσω

Σαν σύννεφο απ’ τον καιρό

Μονάχο μες τον ουρανό

Θα `ρθω ξανά κοντά σου

Μέσα σε κείνη τη βροχή

Που σ’ άφησα κάποιο πρωί

Κι έχασα τη ζωή μου

Θα `ρθω ξανά απ’ τα παλιά

Σαν το πουλί απ’ το νοτιά

Την πόρτα να χτυπήσω

Θα `ναι μια άνοιξη πικρή

Που όλα θ’ ανοίγουνε στη γη

Κι απ’ την αρχή θ’ αρχίσω

Θα `ναι μια άνοιξη πικρή

Που όλα θ’ ανοίγουνε στη γη

Κι απ’ την αρχή θ’ αρχίσω

 

[san sinɛfɔ ap'tɔn kɛrɔ]

[mɔnaxɔ mɛs tɔn uranɔ]

[pira pɛði tus ðrɔmus]

[pɛrpatisa ɔli ti ɕi]

[m'ɛna traʀuði stin karðja]

[kɛ ti vrɔxi stus ɔmus]

[m'afta ta xɛrja san ftɛra]

[pu ðɛn ɛʀnɔrisan xara]

[palɛpsa mɛ tɔ kima]

[ki ixa vaθja mu mja pliɕi]

[aʀapi pu ðɛ vrikɛ ɕi]

[xamɛni mɛs tɔ krima]

[mɛ prɔsɔpɔ tɔsɔ pikrɔ]

[apɔ tɔn iʎɔ tɔ sklirɔ]

[xaθika mɛs ti nixta]

[ki ɔ ɛrɔtas mɛ piɕɛ ki]

[pu xa sta xili tɔ fili]

[ma sindrɔfja ðɛn ixa]

[mɛ tin karðja mu mja pliɕi]

[pɛrpatisa s'afti ti ɕi]

[pu ixa na ti zisɔ]

[ma mu ta piranɛ mazi]

[tɔ ɔnirɔ kɛ tin avɕi]

[kɛ fɛfʀɔ prin arxisɔ]

[san sinɛfɔ ap'tɔn kɛrɔ]

[mɔnaxɔ mɛs tɔn uranɔ]

[θa rθɔ ksana kɔnda su]

[mɛsa sɛ kini ti vrɔxi]

[pu s'afisa kapjɔ prɔj]

[ki ɛxasa ti zɔj mu]

[θa rθɔ ksana ap'ta paʎa]

[san tɔ puli ap'tɔ nɔtja]

[tin pɔrta na xtipisɔ]

[θa nɛ mja aniksi pikri]

[pu ɔla θ'aniʀunɛ sti ɕi]

[ki ap'tin arxi θ'arxisɔ]

[θa nɛ mja aniksi pikri]

[pu ɔla θ'aniʀunɛ sti ɕi]

[ki ap'tin arxi θ'arxisɔ]

 

(Comme un nuage laisse par le temps, tout seul dans le ciel, comme un enfant je prends la route, J’ai parcouru la terre, avec une chanson dans mon cœur, et la pluie sur mes épaules, avec ces bras pour ailes, qui n’a jamais connu la joie, j’ai combattu la vague, et j’avais au fond de moi une blessure, un amour qui n’a trouvé aucun endroit sur la terre, perdu dans le malheur. Avec mon visage si sombre, par le soleil impitoyable, j’ai disparu dans la nuit, et l’amour m’a emmené là-bas, où j’ai eu un baiser sur mes lèvres, mais entreprise n’en ai fait. Avec mon cœur, une blessure, j’ai parcouru cette terre, celle sur laquelle je devais vivre, mais ils m’ont pris tous les deux ensembles, le rêve et l’aube, et je pars avant de commencer. Sous cette pluie dans laquelle je t’ai laissée un matin et gâché ma vie, je reviendrai du passé, comme un oiseau du Sud, frapper à ta porte, ce sera un printemps amer, quand tout s’ouvre sur terre, et je recommencerai depuis le début)

(Like a cloud left by time, all alone in the sky, like a child I take the road, I have traveled the earth, with a song in my heart, and the rain on my shoulders, with these arms for wings, who never knew joy, I fought the wave, and I had a wound deep inside me, a love that found no place on earth, lost in misfortune. With my face so dark , by the merciless sun, I disappeared into the night, and love took me there, where I had a kiss on my lips, but business did not. With my heart, a wound, I have traveled this land, the one I was supposed to live on, but they took both of me together, the dream and the dawn, and I'm leaving before I started. Under this rain in which I have you left one morning and wasted my life, I will come back from the past, like a bird from the South, knock on your door, it will be a bitter spring, when everything opens on earth, and I will start from the beginning)

 

 

 

 

 

Grèce Variété

Aucune note. Soyez le premier à attribuer une note !